7.Superman 1978
You will believe a man can fly
เวลาผมนึกถึงซุปเปอร์แมน ผมนึกถึงเด็กตัวเล็กๆที่ยกรถบรรทุกได้ นึกถึงเด็กหนุ่มที่ตีลูกเบสบอลลอยออกไปไกลแสนไกลจากทุ่งหญ้า นึกถึงหนุ่มในชุดสีฟ้าที่เอากางเกงในมาไว้ข้างนอก
นึกถึงคนที่เเข็งเเรงกล้ามเป็นมัดๆที่มีผ้าคลุมหลังไว้ทำไมมิทราบ นึกถึงตู้โทรศัพท์ นึกถึงคริสโตเฟอร์ รีฟ นึกถึงโลโก้ตัวเอส นึกถึงธีมสกอร์ดนตรีในหนังที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว นึกถึงท่าจับปกเสื้อบริเวณอกแหวกออกเพื่อเห็นชุดซุปเปร์แมนที่สวมทับ ฯลฯ ครับ
ใครเล่าจะเดิมจะเชื่อว่าลายเส้นการ์ตูนของเด็กหนุ่มชาวแคนนาดาคือ Jerry siegel กับ Joe shuster ที่ร่างวาดมาตั้งแต่เด็กแล้วมาเป็นรูปเป็นร่างเมื่อปี 1932
จะกลายเป็นหนังอังกฤษ-อเมริกา ฝีมือ ผกก. ริชาร์ด ดอนเนอร์ใน 42 ปีต่อมา แถมทุนสร้างนี่สูงมากๆ กว่า 55 ล้านเหรียญสหรัฐเลยในสมัยนั้น (แต่กวาดมาทั่วโลกกว่า 300 ล้านเหรียญ)
ดอนเนอร์นำเอกลักษณ์ทุกๆอย่างของซุปเปอร์แมนข้างต้นมาสร้างได้เป็นตัวของตัวเอง โดยอาศัย มาร์ลอน แบรโดร์ ที่ตอนนั้นดังกว่ารีฟเยอะ มาเป็นชื่อนำในการแสดง(ชื่อมาก่อนรีฟตัวเอกที่มาแสดงเป็น KAl-el หรือ clark kent ซะอีก)
นอกจากธีมเพลงที่เป็นเอกลักษณ์อมตะเเล้ว เอ้ฟเฟ็กซ์ในเรื่องถูกกล่าวขวัญว่าคุ้มค่า คุ้มราคาสำหรับเม็ดเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ลงทุนไป โดยเฉพาะฉากหลายๆอันที่เรียกกันว่าเด็ดขาดสมจริง(ในสมัยนั้น) ไม่ว่าจะสะพานโกลเด้นเกท ฉากดาวคริปด้อน คริปต้อนโดม เด็กยกรถ
และฉากบินของซุปเปอร์แมน ซึ่งทำเอาเด็กๆสมัยนั้นรวมทั้งผมเองอยากเป้นซุปเปอรืแมนอยากบินได้ อยากเเข็งเเรงและรวดเร็ว และอยากเอากางเกงในมาใส่ไว้นอกกางเกง มันน่าเอาหนังเรื่องนี้ไปฉายให้หนังบางเรื่องที่ทำเอ้ฟเฟ็กซ์แย่ๆไม่สมยุคในปัจจุบันดูว่า เอฟเฟ็กซ์ของยุคที่เรียกว่า BEFORE DIGITAL อย่างซุปเปอร์แมนนี่สุดยอดเเค่ไหน
ส่วนใหญ่ฉากต่างๆใช้สร้างเป็นย่อขนาดออกมาแล้วซูมภาพเข้าไปอย่าง สะพาน The Golden Gate Bridge ก็ทำมาเป็น scale model ที่ 20 ฟุต
ฉากสลิงก็ใช้ tower cranes ร่วมกับสลิง
และเเน่นอนขาประจำ Front projection effect
แล้วคุณจะรู้ว่า คำจั่วหัวที่ว่า You will believe a man can fly เป็นยังไงครับ
Superman 1978
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 26, 2020, 02:23:24 pm โดย TEAW »
---------------------------
|
