50+7. ลัดดาแลนด์หนึ่งในหนังที่ใช้ซาวน์มากกว่าภาพ ในฉากต่างๆที่ผีหรือสิ่งประหลาดจะปรากฏนั้น เสียงนี่มาก่อนภาพเสมอ แถมเสียงนั้นแค่หลับตาโดยไม่เห็นภาพก็ยังสามารถทำให้เราสะดุ้งเอาง่ายๆ หนังทำเงินมากมายเพราะเล่นกับการอ้างอิงสถานที่จริงที่ชื่อลัดดาแลนด์ที่เชียงใหม่ (แต่มันไม่มีเรื่องผีจริงเป็นแค่ตำนาน)
แล้วเอามาวางเค้าโครงเรื่องผูกกับหนังผีในหมู่บ้านที่อิงความเป็นสมัยใหม่ในปัจจุบัน แต่สิ่งที่สังเกตูได้ในหนัง จีทีเอสทุกเรื่องคือทีมนักแสดงที่แข็งมากทุกเรื่องเลย คือไม่ต้องสวย ไม่ต้องหล่อ แต่แสดงเป็นและถึงซะด้วย คุณก้อง คุณป็อกนี่แสดงได้สมบทบาทแบบว่าปลายปีมาลุ้นรางวัลกันได้เลย
จีทีเอสชอบนำนักแสดงใหม่ที่แสดงเป็น หน้าตาก็ดีมาใส่ในหนังแต่ละเรื่องเสมอ เช่นน้องปันปัน ลูกสาวคนโตในหนังที่อายุแค่สิบสามเท่านั้นแต่ฝีมือการแสดงจัดจ้านเกินตัว จนไม่วายนึกไปว่าทำไมหนังทีวีละครของช่องมากช่องที่ชอบกริ๊ดกร๊าดนั้นมันไม่หานักแสดงให้ได้แบบนี้บ้างหนอ ผมไม่รู้ใครจะว่าหนังเรื่องนี้ไม่เห็นมีอะไร แต่ผมเห็นครับ เห็นความเป็นดราม่าที่ใส่ในหนัง
หลายๆฉากนี่ขอบอกว่าตรงใจมากๆโดยเฉพาะสังคมขายตรงที่หลอกลวง การที่เจ้านายป้อลูกน้อง การจมไม่ลงในศักดิ์ศรีผู้ชายของตัวเอก สงครามฝั่งชายหญิงที่มักเสนอแม่เจ้าบ่าวเกลียดสะใภ้ แต่หนังเรื่องนี้กลับเรื่องแม่เจ้าสาวเกลียดสามี ความตั้งใจของคนทำหนัง ความสดใหม่ของนักแสดงบางคน และไอเดียการนำเสนอผีในหลายๆฉากที่เป็นของใหม่สดไม่ได้ลอกใครมาระดับการเบือนหน้าหนี(ความสยอง) : 10/10 (หลายๆฉากที่ถาโถมเข้ามา ไม่ว่าจะผีปีนเข้ามาทางหน้าต่างที่ปันปันเจอ หรือผีผ่านกล้องแมวนี่ก็สุดๆ) ระดับความรู้สึกอยากขย้อนของเก่า(ความโหด) : 9/10 (ไปถามแมวดู) ระดับการเต้นของหัวใจ(ความระทึก-น่าตื่นเต้น) : 10/10 (องค์ประกอบทางดนตรีของหนังเรื่องนี้เข้าขั้นเทพไปแล้ว) ระดับความรู้สึกหลอน (มีปฏิกิริยากับตัวหนัง) : 10/10 (บ้านมือสอง หึหึ) โดยรวม : 10/10 (หาหนังที่สนุก ตื่นเต้น นักแสดงถึง บวกสยองอย่างนี้ยากมาๆ คงต้องมาจาก จีทีเอสเท่านั้น)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 24, 2020, 06:19:18 pm โดย TEAW »
---------------------------
|