Route035 > Entertainment & Sport

200 สุดยอด หนังรัก หนังประทับใจ หนังรักโรแมนติก นานาชาติ ที่คุณต้องดู ......

<< < (46/46)

TEAW:
200+24.มิโซะซุปของฮานะจัง  Hana's Miso Soup はなちゃんのみそ汁



หนังสุดประทับใจจากญี่ปุ่นเรื่องนี้ พอผมมีโอกาสได้ดูนี่รีบกลับไปหาประวัติมาเลยครับ






เดิมทีมันเขียนในบล็อค เเล้วนำมาเป้นพอกเกตบุ๊คต่อด้วยฉายทางโทรทัศน์มาก่อนที่จะมาเป็นหนังจอเงินอยู่หลายปีทีเดียวครับ





เนื้อเรื่องปูพื้นชีวิตครอบครัว คนธรรมดาๆที่พ่อเป็นนักหนังสือพิมพ์ (ชินโงะ) แม่เป็นนักศึกษาด้านดนตรีมาก่อน(ชิเอะ) เจ้านักหนังสือพิมพ์ผู้พ่อนี่ก็เวียนไล่จีบสาวน้อยที่อายุห่างกันสิบกว่าปี จนเป็นเเฟน และเเล้วเหตุการณ์ที่สำคัญที่ไม่มีใครอยากเจอก็เจอกับคู่นี้นั่นคือ การที่ชิเอะตรวจพบมะเร็งเต้านม ชนิดร้ายแรง







หนังพยายามเน้นว่า ชินโงะ ผู้พ่อเคยเเต่งงานเเละเลิกกับภรรยาคนเดิมเพราะเธอไม่อยากมีลูกให้เขา และการที่ชิเอะ เป้นมะเร็ง เเละต้องรักษาด้วยเคโมนั้นมักจะทำให้รังไข่เสื่อมลง และยากมากที่จะมีลูกได้






แต่เขาทั้งคู่ก็รักษามันพร้อมทั้งชินโงะก็เเต่งงานกับชิเอะ หลังจากฮันนีมูน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเพรา ชิเอะท้อง เเละตัดสินใจไม่อยากเก็บเด็กไว้เพราะการมีลูกยิ่งเพิ่มโอกาสมะเร็งของเธอกลับมาใหม่ แต่ด้วยคำพูดของหมอ ที่บอกเธอว่า เธอจะเป็นกำลังใจให้คนเป็นมะเร็งมีลูกได้ เเละคำพูดพ่อของเธอที่ว่า เสี่ยงชีวิตเพื่อให้ชีวิตใหม่ ทำให้เธอยอมคลอดฮานะออกมา






หนังนำเสนอช่วงชีวิตการมีฮานะ ว่าพ่อเเม่เสียสละเพียงใด ความสุขของการมีลูกเป็นอย่างไรกับชีวิตคนธรรมดาๆ พอฮานะโต ชิเอะพยายามพร่ำสอนทำอาหารให้เธอเพราะ ความเชื่อ จากหมอเดิมที่ให้ทำอาหารญี่ปุ่นเป็นผลดีต่อสุขภาพ และก็เเทรกการปิดบังการไปตรวจเพิ่มเติมว่าชิเอะไม่ได้ไป ส่งผลให้มะเร็งนั้นกลับมาใหม่เเละลุกลามไปเกินจะเเก้ไข






หนังทั้งเรื่องนำเสนอชีวิตธรรมดาๆ เรื่อยๆ เเต่ดูอบอุ่น มีความสุขเเละยิ้มมุมปากตลอดเรื่อง ถึงเเม้ในหนังจะมีจุดบกพร่องมากมายทั้งเรื่องหมอรักษาที่อยู่ในป่า เพื่อนที่ร่ำรวย ทางบ้านของชิโอะ เเต่หนังมาพีคตอนจบที่ชิโอะเเสดงบนเวที ผมว่ามันประทับใจมากมายครับ





ระดับความรัก ความประทับใจความซาบซึ้ง 95/100 ไม่ใช่หนังเรียกน้ำตา เเต่ดูเเล้วโคตรอบอุ่น มันสอนมุมมองของครอบครัวเเละการมองชีวิตช่วงสุดท้ายของชิเอะ "ฉันช่างเป็นคนโชคดีจริงๆนะ" โชคดีที่มีสามีที่ดีและลูกที่น่ารัก โชคดีที่ไดด้อยู่เเละเจอกัน .....อบอุ่นครับ

TEAW:
200+25. หลับตาฝัน ถึงชื่อเธอ  君の名は。 Your Name





สุดยอดหนัง BEST OF THE BEST ของผมสำหรับปีนี้ครับ เชื่อไหมผมนี่เฝ้าโคตรคอยเรื่องนี้ ตอนมันทำเงินแบบถล่มทลายเละเทะที่ญี่ปุ่น จนมีคนเอามาทำออนไลน์ มีซับไทย ผมก็เเบบดูแปปนึง เเต่อยากดูโรงมากกว่า


ยิ่งอ่านรวิวเมืองนอกแบบ เฮ้ย ไรวะ ทำไมคะเเนนมันดีหลุดโลกแบบนี้ ถามเพื่อนญี่ปุ่นก็บอกว่า ถ้ายูไม่ดูนะ "ถือว่าพลาดมากๆเลย" ผมเลยปวารณาตัวว่าต้องดูให้จงได้




จะบอกว่า "แทบกราบคนใกล้ตัวให้ไปดูเป็นเพื่อนด้วย " พอดูปุ๊ป คนใกล้ตัวกลายเป็น "โอตาคุ" ไปเลย





เนื้อเรื่องคงพอทราบเเล้วว่า มันจับตัวละครสองตัว ชายหญิง ที่อยู่ในเมืองกับชนบท ที่อยู่ดีๆตื่นมาวันไหนไม่เจาะจงก็สลับร่างกันซะงั้น.......แต่ มันไม่ใช่เเค่เนื้อเรื่องเท่านั้นสิ บางคนดูหนังตัวอย่างมันบอกเเค่นั้นล่ะ แต่พอคุณดูนะ มัน มีเนื้อหา ที่แอบซ่อน "ซ้อนทับกันหลายชั้น" มากกว่าการสลับร่าง ทั้งเงื่อนไข ของเวลา เรื่องการเดินทาง เรื่องครอบครัว ที่ค่อยๆคลายออกมาในช่ว 3/4 ของหนัง





แบบเฮ้ย ไรเนี่ย ภาพแรกที่หนังนำมา ให้เราเห็น โดยไม่ลำดับเวลามันสำคัญในตอนท้ายหรือสัมพันธ์ในตอนท้ายทั้งนั้น  ทั้ง ลำโพงกระจายเสียงหมู่บ้าน บางสิ่งที่พุ่งผ่านเมฆมาในตอนเเรก น้ำสาเกในกลางๆเรื่อง เชือกผูกผม





คือมันเทพมากๆจนผมไม่รู้จะว่ายังไง มันเป็นการลำดับเวลา การนำเสนอภาพได้อย่างเเยบยลเเละมีความหมาย จนไม่น่าจะมีอนิเมะเรื่องไหน ทำได้ขนาดนี้เลย






ยิ่งงานภาพ ผมว่ามันไปไกลเกินกว่า สตูดิโอจิบลิไปแล้วครับ แบบเเซงทางโค้ง 55 มิน่าคนถึงยกให้ชินไคคนทำนี่เป็นมิยาซากิคนใหม่แห่งทศวรรษ แค่ภาพเล็กๆ จุดในหนังที่หนังบางเรื่องก็แค่จุดๆหนึ่ง ในหนังมันจับให้เคลื่อนไหวเลยครับ




ผมจะไม่เเปลกใจเลยถ้า หนัง เรื่อง หลับตาฝัน ถึงชื่อเธอ  君の名は。 Your Name  นี่ ทำเงินในไทยเกิน 50 ล้านบาท เพราะมันดีจริงๆเเละยิ่งเห็นเปิดตัวมาวันเเรกก็ได้ 3 ล้านกว่าบาทเเล้วครับ








ระดับความรัก ความประทับใจความซาบซึ้ง 100000/100 นี่คือหนังอนิเมะที่สนุกที่สุดที่ผมเคยดู ครบรสทั้งเนื้อเรื่อง ที่สุโค่ยสุดๆ ตอนจบที่ดูเเล้วเดาไม่ได้ แถมด้วยงานภาพระดับเทพๆ จนผมต้องไปกวาดหนังสือ เกี่ยวกับหนังมาเก็บไว้ในคอลเลคชั่นเลย

TEAW:
200+26. Doctor Zhivago (1965)






หนังสือดีในโลกนี้ผมว่ามันมีเยอะ เเต่หนังสือที่กินใจคนข้ามรุ่น แบบอยู่ในความทรงจำ แบบให้คนอายุสัก สี่สิบ ที่อ่านหนังสือวรรณกรรม นิยาย มาลิสต์รายชื่อหนังสือที่ตัวเองชอบ ผมว่า ดร.ชิวาโก้ นี่ต้องติดอันดับสบายๆอย่างไม่ต้องสงสัยครับ




เพราะ Boris Pasternak คนเเต่งได้เรียงร้อย ความรัก ผ่านช่วงเวลาในรัสเซีย เรียงร้อย แนวคิด ด้านความรัก ด้านวรรณกรรม ความคิด การใช้ชีวิต เเละที่สำคัญคือการเมือง การปกครอง ผ่านตัวละครหลักๆไม่กี่ตัว โดยเล่าตั้งเเต่ยุคการปกครองโยกษัตริย์ มาบอลเชวิก เรนิน สตาลิน ไปถึงคุชชอฟร์




ใครได้ดูหนังจะพบความรักต้องห้ามของคนมีเจ้าของ ทั้งสองฝ่าย โดยตัวละครหลักๆคือยูริ และลาร่า ยูริเป็กเด็กกำพร้า เปิดมาในงานศพของเเม่เเละถูกนำไปเลี้ยงโดยครอบครัวในเมือง ชีวิตผันเเปรเป็นหมอ ผ่านชีวิตที่สุข สนุก ไปจนเจ็บปวดจากระบบอการปกครอง  ส่วนราล่า เป็นลูกช่างตัดเสื้อ ที่ผมบอกเลยเป็นตัวละครที่สวยอย่างนิยาย เต็มไปด้วยเสน่ห์เเละชีวิตที่น่าสงสาร ต่างคนต่างมีคู่ของกัน...... (นอกนั้นต้องไปดูเอง)






ผมจะบอกว่าดูตอนเเรกนี่ตกใจ เพราะมันเปิดหัวด้วยดนตรีโหมโรงเเบบเฮ้ยนี่หนังบรอเวย์หรือไงนี่ แต่ผมว่ามันเเยบยลมาเลย มันเหมือนโหมโรงว่า หนังดีจะมาละนะ เตรียมตัวยัง 555





แถมเนื้อเรื่องเล่าผ่านนายพลหน้านิ่งท่านนึงที่ตามหาหลานสาว เเละเล่าเรื่องผ่านการเล่าของนายพลท่านนี้ล่ะ ซึ่งเป็นญาติของยูริ แถมตอนจบก้จบโดยนายพลท่านนี้ล่ะ






ผมชอบความรักในหนังมากๆ เเละชอบการเล่าเรื่องการเมืองที่เฮ้ย เล่าได้แยบยลแบบคุณไม่ต้องไปหาประวัติศาสตร์รัสเซียมาอ่านให้เสียเวลา ไม่ว่าจะแผนการล้มกษัตริย์ของพวกสาธารณรัฐที่เเบร่วมรบเพื่อแพ้ เเล้วเอาเหตุมาล้มกษัติร์ย เระเจ้าซาร์ จนซาโยนาระนั่นล่ะ





แถมตัวหนังจิกกัดระบอบสังคมนิยม ที่เเบบ คือไม่ได้รวยจนเบบทุนนิยม เเต่มึงจงจนเท่ากันหมดนั่นล่ะคือสิ่งที่คุณจะได้จากสังคมนิยมเผด็จการ



แถมด้วยฉากรบเเบบสมจริงเท่าที่สมัยนั้นจะทำได้ แต่ขอโทษทำได้ดีกว่าหนังปัจจุบันหลายต่อหลายเรื่องซะอีก กับเสกลฉากรบขนาดใหญ่แบบนั้น





สุดท้าย แม้หนังความรักของยูริกับราล่าจะจบลงเเบบไม่เเฮบปี้ แต่ความรักของยูริมันยังคงกินใจคนอ่านเเละคนดูไปตลอดกาล เชื่อผมมั้ย


ระดับความรัก ความประทับใจความซาบซึ้ง 100/100 สั้นๆ .......อมตะ

TEAW:
200+27. Country Strong (2010)






สมัยที่ผมคลั่ง Guns N' Roses , Metallica , Mr. Big , Red hot.. , ทำยอดรายได้ขายเพลงถล่มทลายบิลบอร์ดนั้น มีเพลงคันทรี่ของ Billy Ray Cyrus ที่ทำยอดได้มากกว่า ผมนี่สงสัย จนได้ตลับเทปคาสเสทมาจากร้านชื่อไรว้า ที่พันทิพย์ ประตูน้ำ ผมลืมชื่อไปแล้ว รู้เเต่ว่าอยากฟังเพลงอะไรของฝรั่งใหม่ๆ ที่นี่ล่ะเเหล่งชั้นดี เลยได้เพลงคันทรี่ดีๆมาเพียบ พอฟังเเล้วกลับรู้ว่าตัวเองชอบคันทรี่มากกว่า  ยิ่งตอน วง Damn Yankees แตกวงนะ แล้ว ทอมมี่ชอว์ กับ เเจ็กเบลดเเยกมาทำดูโอ่ แบบออกกลิ่นคันทรี่นี่ อย่าง Hallucination นี่พอฟังผมนี่เเทบคลั่งเลย






พอผมเห็นเทรลเลอร์เรื่องนี้ ผมนี่รีบรอวันเข้า แต่ มันไม่เข้าครับ 555 เลยต้องอาศัยวิชามารบางอย่างโหลดมาดู




ตัวหนังไม่ได้มีอะไรใหม่ หรือรักลึกซึ้งมาก เเต่มันก็จับเอาความจริงที่เรามักพบในโกลนักดนตรี คือ นักดนตรีมักมีปัญหาเรื่องยา เเละเหล้า หลายคน ชีวิตที่รุ่งเรืองกลับรุ่งริ่ง บางคนอัพจนตายหรือฆ่าตัวตายก็มี ดูอย่าง เคิร์ธ โคเบน , เอมี ไวท์เฮ้าร์ สิ หรือจะบริตนี่ย์ เสปรีย





หนังเรื่องนี้ก็เช่นกันครับ มันจับเอาประเด็นนี้มามอบให้นางเอก ผ่านบทเพลงเพราะๆมากมาย ตัวหนังก็ไม่มีอะไรมาก สูตรสำเร็จ เเต่ผมเองชอบเเละประทับใจกับธีมดนตรี เเละเพลงในหนังมากกว่า นี่อาจเป็นทางเลือกของคนชอบเพลง โดยเฉพาะเพลงคันทรี่ครับ






ระดับความรัก ความประทับใจความซาบซึ้ง 75/100 หนังไม่อิน เเต่ประทับใจเพลงครับ
[/size]

TEAW:
200+28.CLASSIC AGAIN จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ 2020









วินาทีเเรกที่ผมได้เห็นตัวอย่างหนัง เดอะคลาสสิค  ผมพูดกับตัวเอง "แมร่ง ของดีๆ ขึ้นบนหิ้งอยู่แล้ว ไม่ควรไปแตะต้องหรือทำใหม่เลย" จริงๆ กฏของการสร้างหนังคือ ไม่ควรไปเเตะต้องหนังที่ขึ้นหิ้งเเล้ว เพราะส่วนใหญ่ทำแล้วเละเทะ (อย่าง O-NEGATIVE หรือ จะ เคหาสด์ดาว ที่รีเมคมาได้เเย่มากๆๆๆ)  และยิ่งหนังตัวอย่าง + เพลง ของโพลีแคท มันไม่เข้ากันเลย  .......... สิ่งที่เกิดตามขึ้นมาคืออคติครับ กับหนังเรื่องนี้เเบบรุนแรงเลย




เพลงโพลีแคทมันออกมาเเนวๆสนุก เนื้อเพลงก็ไม่ใช่ตามหนัง (คือคนยุคผมมันรู้เนื้อเรื่องกันอยู่เเล้ว สำหรับหนังขึ้นหิ่งเรื่องนี้ ) และเพลงก้ไม่เพราะเอาเลย ไม่เข้ากับหนังที่เป็นแนว ดราม่าโรแมนติคเคล้าน้ำตา






จนผมมาได้ฟังเพลงของวง มีน  ภาพความทรงจำ ของหนังเรื่องนี้ตอน พระนางวิ่งตากฝน มันวิ่งเข้ามาในหัว พร้อมความรู้สึกจุกๆ เพราะเราก็เคย "ฮำเพลง" me to you you to me มาก่อน  ......ผมจะบอกว่าผมนี่แหละ แฟนพันธ์แท้หนังเรื่องนี้เลยล่ะ เพราะผมดูหลายร้อยรอบมากกับเวอร์ชั่นเกาหลี เเถมดูทุกทีก็ร้องไห้ทุกทีสิน่า









หลังจากฟังเพลงนี้ ผมตัดสินใจไปดูทันทีครับ และสิ่งที่พบคือ หนังดีมาก  พระเอกรุ่นพ่อ ในบทขจร  นี่คือใช่เลย  นางเอกดาหลา ในรุ่นแม่ หรือโบต้า ในรุ่นลูก ตอนแรกๆที่ดูหน้าตาโคตร ธรรมดา ครับ แต่พอหนังดำเนินไปเรื่อยๆ ..นางเอกคนนี้กลับขึ้นกล้องและสวยขึ้นเรื่อยๆทุกฉากที่ปรากฏ ... เล่นเอา ผมหลงรักเลยล่ะครับ






***ผมเลยอยากบอกว่า CJMAJOR เอ้ย คุณควรตบกระบาล ฝ่ายโฆษณาของคุณนะ  ว่าใช้สมองส่วนไหนใส่เพลงของโพลีแคทที่มัน โคตรไม่เข้ากับหนังมาโปรโมท  แทนที่จะใส่เพลงของมีนมา เพราะ สำหรับผม "ภาพแรกหรือหนังโฆษณาแรกที่คนเห็นเป็นสิ่งสำคัญมากๆ คนจะชอบไม่ชอบหนัง ขึ้นกับ เพลงหรือตัวอย่างแรกนี่เเหละ หรือที่เราเรียกว่า first appreciation "  ลองทำออกมา แบบนี้ ซึ่งผมใช้คำว่า "เฮงซวยมาก" นะ มันทำให้คนไม่อยากไปดูหนัง ทั้งๆที่หนังโคตรดีเลยครับ





ย้อนกลับมาที่ตัวหนังซึ่งผมก็ไม่อยากไปเล่าอะไรมากมาย เพราะหลายท่านที่อายุเกืน 30 น่าจะเคยผ่านตาหนังต้นฉบับมาแล้วทั้งนั้น เอาเป็นเล่าคร่าวๆของเรื่องราวสองยุค ยุคแม่ ในปี 2510 กับยุคปัจจุบัน หนังเล่าตัดสลับ ระหว่างความรักของยุคแม่กับยุคลูก ผ่านเส้นเรื่องในชีวิตรุ่นลูกคือ โบต้า ที่ร้อยเรียงบทละครให้เพื่อนเเสดงผ่านจดหมายรักและบันทึกของแม่  หนังตัดความรักของรุ่นแม่ กับการตัดสินของรุ่นลูก ผ่านตัวละครไม่กี่ตัว





เนื้อเรื่องค่อนข้างเน้นหนักไปที่ขจร พระเอกรุ่นพ่อ ซึ่งผมว่าน้องเขาเเสดงได้ดีมากๆ เข้ากับบทตัวละคร ใสซื่อ และเสียสละในความรัก แววตาที่ดูเศร้า รอยยิ้มที่สดใส  น้องเขาแสดงได้เป็นธรรมชาติดีครับ สาวนนางเอกนี่ไม่ต้องพูดเลย การเเสดงพอใช้เลยนะครับ แต่ขึ้นกล้องมากๆ  สวยมากขึ้นๆทุกวินทีที่หนังฉายครับ






ส่วนที่ขัดใจหน่อยคือพระเอกรุ่นลูก ผมว่าน้องเขาหน้าเกาหลีดีนะ แต่ยังไม่ใช่ครับ อาจไม่ใช่บทที่เหมาะกับน้องเขาครับ






สิ่งที่ดีงามของหนังอีกอย่างคือสกอร์เพลงครับ เพลงมันลงตัวดี เข้ากับจังหวะหนังได้ค่อนข้างราบรื่น ฉากที่ต้องเรียกน่้ำตานี่ ธีมเพลงนี่หลังตัวดีที่ดึงอารมณ์จากการฟังมาคู่กับเนื้อเรื่องได้จังหวะ เรียกได้ว่าหนังทำเอาผมจุกน้ำตา ไปหลายฉากเลยครับ





สิ่งที่หนังขาด อาจเป็นแค่จังหวะของหนังครับ การตัดต่ออาจมีปัญหานิด คือบางจังหวะมันตัดภาพสะดุดไป ทั้งๆที่ควรจะราบรื่นกว่านี้ 





https://www.youtube.com/watch?v=CzbcVsZxr7Q





แต่โดยรวมเเล้วผมว่านี่คือหนังดีที่สุดเรื่องนึง ที่เคยมีการรีเมคทำกันมาเลยนะครับ รู้สึกประทับใจ และเสียน้ำตาไปหลายฉาก
สรุปผมให้ 8.5 / 10 เลยครับ เพราะงานภาพ ธีมดนตรี และนางเอก พระเอก ที่เเสดงได้ดีครับผม แถมผมชอบชื่อหนังนะ จดหมาย สายฝน ร่มวิเศษ มันสื่อสิ่งหลักของหนังทั้งเรื่อง และชื่อเพราะครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[*] หน้าที่แล้ว